Song | Águas Passadas |
Artist | Ana Moura |
Album | Leva-me Aos Fados |
Download | Image LRC TXT |
Sei que os dias hão-de dar-me a paz que eu quero | |
Sei que as horas hão-de ser menos pesadas | |
E que as noites em secreto desespero | |
Hão-de ser recordações, águas passadas | |
Sei que tudo tem um fim, e o fim de tudo | |
É o tudo que me resta por viver | |
E o teu olhar inquieto, onde me iludo | |
É o desvio da minh’alma a se perder | |
Sei que sempre que te sei em outros braços | |
Há um punhal a atravessar todo o meu ser | |
Os meus olhos a alongarem-se num traço | |
São o espelho da minh’alma a não querer ver | |
Sei no entanto, que há uma luz no horizonte | |
Que antevejo, entre lágrimas resignadas | |
Que esta história, seja a história onde se conte | |
O que um dia em mim serão águas passadas | |
Znam dni, które dadzą spokój, jaki zechcę | |
Znam godziny, które będą też mniej trudne | |
Które noce są w rozpaczy potajemnej | |
Wód przeszłości wspomnieniami będą mi one | |
Wiem, że wszystko ma swój koniec, ten jest wszystkim | |
I jest wszystko, co by żyć mi pozostawi | |
Gdzieś uwodzi twe spojrzenie niespokojne | |
Z rezygnacją mojej duszy, kiedy ją traci | |
Wiem, co zawsze, zawsze wiesz w ramionach innych | |
Że jest sztylet, co przecina wszystko we mnie | |
Moje oczy są utkwione w jednej linii | |
Są zwierciadłem mojej duszy, a nie chcą widzieć | |
Wiem jednakże, światło jest na horyzoncie | |
Które widzę między łzami rezygnacji | |
Ta historia, co się liczy w tej historii | |
Jaki będzie we mnie dzień wspomnień wodami |
Sei que os dias h ode darme a paz que eu quero | |
Sei que as horas h ode ser menos pesadas | |
E que as noites em secreto desespero | |
H ode ser recorda es, a guas passadas | |
Sei que tudo tem um fim, e o fim de tudo | |
É o tudo que me resta por viver | |
E o teu olhar inquieto, onde me iludo | |
É o desvio da minh' alma a se perder | |
Sei que sempre que te sei em outros bra os | |
Ha um punhal a atravessar todo o meu ser | |
Os meus olhos a alongaremse num tra o | |
S o o espelho da minh' alma a n o querer ver | |
Sei no entanto, que ha uma luz no horizonte | |
Que antevejo, entre la grimas resignadas | |
Que esta histo ria, seja a histo ria onde se conte | |
O que um dia em mim ser o a guas passadas | |
Znam dni, kto re dadz spoko j, jaki zechc | |
Znam godziny, kto re b d te mniej trudne | |
Kto re noce s w rozpaczy potajemnej | |
Wo d przesz o ci wspomnieniami b d mi one | |
Wiem, e wszystko ma swo j koniec, ten jest wszystkim | |
I jest wszystko, co by y mi pozostawi | |
Gdzie uwodzi twe spojrzenie niespokojne | |
Z rezygnacj mojej duszy, kiedy j traci | |
Wiem, co zawsze, zawsze wiesz w ramionach innych | |
e jest sztylet, co przecina wszystko we mnie | |
Moje oczy s utkwione w jednej linii | |
S zwierciad em mojej duszy, a nie chc widzie | |
Wiem jednak e, wiat o jest na horyzoncie | |
Kto re widz mi dzy zami rezygnacji | |
Ta historia, co si liczy w tej historii | |
Jaki b dzie we mnie dzie wspomnie wodami |
Sei que os dias h ode darme a paz que eu quero | |
Sei que as horas h ode ser menos pesadas | |
E que as noites em secreto desespero | |
H ode ser recorda es, á guas passadas | |
Sei que tudo tem um fim, e o fim de tudo | |
É o tudo que me resta por viver | |
E o teu olhar inquieto, onde me iludo | |
É o desvio da minh' alma a se perder | |
Sei que sempre que te sei em outros bra os | |
Há um punhal a atravessar todo o meu ser | |
Os meus olhos a alongaremse num tra o | |
S o o espelho da minh' alma a n o querer ver | |
Sei no entanto, que há uma luz no horizonte | |
Que antevejo, entre lá grimas resignadas | |
Que esta histó ria, seja a histó ria onde se conte | |
O que um dia em mim ser o á guas passadas | |
Znam dni, któ re dadz spokó j, jaki zechc | |
Znam godziny, któ re b d te mniej trudne | |
Któ re noce s w rozpaczy potajemnej | |
Wó d przesz o ci wspomnieniami b d mi one | |
Wiem, e wszystko ma swó j koniec, ten jest wszystkim | |
I jest wszystko, co by y mi pozostawi | |
Gdzie uwodzi twe spojrzenie niespokojne | |
Z rezygnacj mojej duszy, kiedy j traci | |
Wiem, co zawsze, zawsze wiesz w ramionach innych | |
e jest sztylet, co przecina wszystko we mnie | |
Moje oczy s utkwione w jednej linii | |
S zwierciad em mojej duszy, a nie chc widzie | |
Wiem jednak e, wiat o jest na horyzoncie | |
Któ re widz mi dzy zami rezygnacji | |
Ta historia, co si liczy w tej historii | |
Jaki b dzie we mnie dzie wspomnie wodami |