| Empfindsamkeit | |
| (感伤主义) | |
| Siehst du der Felder Leuchten, | |
| Wenn Tau im Morgenlicht | |
| Berauscht vom Rot der Sonne | |
| Durch junge Halme bricht. | |
| 你可看见 | |
| 当绯红的日光 | |
| 在柔嫩的草茎间支离破碎; | |
| 露水因此陶醉 | |
| 令大地熠熠闪光? | |
| Hörst du der Wälder Atem, | |
| Der durch den Abend weht | |
| Und fernen Sturm verkündet, | |
| Der sich schon bald entlädt. | |
| 你可听见 | |
| 远方的风暴 | |
| 预告自己即刻到来, | |
| 因此整个傍晚 | |
| 森林都在叹息不停? | |
| Spürst du die rauhe Rinde | |
| An alter Esche Stamm. | |
| Zerfurcht vom Weltenwandel, | |
| Das Holz vom Nebel klamm. | |
| 你可触到 | |
| 古老橡树的树桩上 | |
| 那粗糙不平的边缘? | |
| 那是在时代的变迁中 | |
| 雾水的湿气的痕迹。 | |
| Riechst du den Duft der Erde, | |
| So regennaß und schwer. | |
| Er strömt aus schwarzem Grunde, | |
| Noch kahl und saatenleer | |
| 你可嗅到 | |
| 大地的气味 | |
| 如此潮湿和沉重, | |
| 它来自地下漆黑的泥土 | |
| 那尚未开垦的地方。. | |
| Schmeckst du das Salz des Meeres | |
| Im Wandel der Gezeiten. | |
| Ein Sehnen nach der Ferne, | |
| Nach unbekannten Weiten. | |
| 你可尝到 | |
| 在潮汐涨落中 | |
| 海水的盐分; | |
| 那是对远方 | |
| 对未知的彼岸的幻想。 | |
| Kannst du im Traum erahnen | |
| Verborgener Sinne Macht, | |
| Die deinen Geist begleiten | |
| Durch tiefe Erdennacht. | |
| 你可会感到 | |
| 在梦中 | |
| 被埋藏的感官的力量 | |
| 它追随着你的灵魂 | |
| 直到天堂的漫漫深夜。 | |
| Empfindsamkeit | |
| gan shang zhu yi | |
| Siehst du der Felder Leuchten, | |
| Wenn Tau im Morgenlicht | |
| Berauscht vom Rot der Sonne | |
| Durch junge Halme bricht. | |
| ni ke kan jian | |
| dang fei hong de ri guang | |
| zai rou nen de cao jing jian zhi li po sui | |
| lu shui yin ci tao zui | |
| ling da di yi yi shan guang? | |
| H rst du der W lder Atem, | |
| Der durch den Abend weht | |
| Und fernen Sturm verkü ndet, | |
| Der sich schon bald entl dt. | |
| ni ke ting jian | |
| yuan fang de feng bao | |
| yu gao zi ji ji ke dao lai, | |
| yin ci zheng ge bang wan | |
| sen lin dou zai tan xi bu ting? | |
| Spü rst du die rauhe Rinde | |
| An alter Esche Stamm. | |
| Zerfurcht vom Weltenwandel, | |
| Das Holz vom Nebel klamm. | |
| ni ke chu dao | |
| gu lao xiang shu de shu zhuang shang | |
| na cu cao bu ping de bian yuan? | |
| na shi zai shi dai de bian qian zhong | |
| wu shui de shi qi de hen ji. | |
| Riechst du den Duft der Erde, | |
| So regenna und schwer. | |
| Er str mt aus schwarzem Grunde, | |
| Noch kahl und saatenleer | |
| ni ke xiu dao | |
| da di de qi wei | |
| ru ci chao shi he chen zhong, | |
| ta lai zi di xia qi hei de ni tu | |
| na shang wei kai ken de di fang.. | |
| Schmeckst du das Salz des Meeres | |
| Im Wandel der Gezeiten. | |
| Ein Sehnen nach der Ferne, | |
| Nach unbekannten Weiten. | |
| ni ke chang dao | |
| zai chao xi zhang luo zhong | |
| hai shui de yan fen | |
| na shi dui yuan fang | |
| dui wei zhi de bi an de huan xiang. | |
| Kannst du im Traum erahnen | |
| Verborgener Sinne Macht, | |
| Die deinen Geist begleiten | |
| Durch tiefe Erdennacht. | |
| ni ke hui gan dao | |
| zai meng zhong | |
| bei mai cang de gan guan de li liang | |
| ta zhui sui zhe ni de ling hun | |
| zhi dao tian tang de man man shen ye. | |
| Empfindsamkeit | |
| gǎn shāng zhǔ yì | |
| Siehst du der Felder Leuchten, | |
| Wenn Tau im Morgenlicht | |
| Berauscht vom Rot der Sonne | |
| Durch junge Halme bricht. | |
| nǐ kě kàn jiàn | |
| dāng fēi hóng de rì guāng | |
| zài róu nèn de cǎo jīng jiān zhī lí pò suì | |
| lù shuǐ yīn cǐ táo zuì | |
| lìng dà dì yì yì shǎn guāng? | |
| H rst du der W lder Atem, | |
| Der durch den Abend weht | |
| Und fernen Sturm verkü ndet, | |
| Der sich schon bald entl dt. | |
| nǐ kě tīng jiàn | |
| yuǎn fāng de fēng bào | |
| yù gào zì jǐ jí kè dào lái, | |
| yīn cǐ zhěng gè bàng wǎn | |
| sēn lín dōu zài tàn xī bù tíng? | |
| Spü rst du die rauhe Rinde | |
| An alter Esche Stamm. | |
| Zerfurcht vom Weltenwandel, | |
| Das Holz vom Nebel klamm. | |
| nǐ kě chù dào | |
| gǔ lǎo xiàng shù de shù zhuāng shàng | |
| nà cū cāo bù píng de biān yuán? | |
| nà shi zài shí dài de biàn qiān zhōng | |
| wù shuǐ de shī qì de hén jī. | |
| Riechst du den Duft der Erde, | |
| So regenna und schwer. | |
| Er str mt aus schwarzem Grunde, | |
| Noch kahl und saatenleer | |
| nǐ kě xiù dào | |
| dà dì de qì wèi | |
| rú cǐ cháo shī hé chén zhòng, | |
| tā lái zì dì xià qī hēi de ní tǔ | |
| nà shàng wèi kāi kěn de dì fāng.. | |
| Schmeckst du das Salz des Meeres | |
| Im Wandel der Gezeiten. | |
| Ein Sehnen nach der Ferne, | |
| Nach unbekannten Weiten. | |
| nǐ kě cháng dào | |
| zài cháo xī zhǎng luò zhōng | |
| hǎi shuǐ de yán fèn | |
| nà shi duì yuǎn fāng | |
| duì wèi zhī de bǐ àn de huàn xiǎng. | |
| Kannst du im Traum erahnen | |
| Verborgener Sinne Macht, | |
| Die deinen Geist begleiten | |
| Durch tiefe Erdennacht. | |
| nǐ kě huì gǎn dào | |
| zài mèng zhōng | |
| bèi mái cáng de gǎn guān de lì liàng | |
| tā zhuī suí zhe nǐ de líng hún | |
| zhí dào tiān táng de màn màn shēn yè. | |