|
uważam bowiem muzykę w jej istocie za niezdolną do wyrażenia czegokolwiek: uczucia, postawy, stanu psychicznego, zjawiska natury itd..
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
wyrażanie nie było nigdy przyrodzoną właściwością muzyki
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
racja bytu muzyki w żaden sposób nie jest tym uwarunkowana
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
jeżeli wydaje się, że muzyka coś wyraża, jest to tylko złudzenie, a nie rzeczywistość
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
to po prostu dodatkowy element, który dzięki cichej i zastarzałej umowie przydaliśmy muzyce
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
muzyka jest jedyną dziedziną, w której człowiek realizuje teraźniejszość
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
przez niedoskonałość swojej natury zdani jesteśmy na to, żeby odczuwać upływ czasu w jego kategoriach przeszłości i przyszłości
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
nie mogąc nigdy uczynić realną, a więc stałą kategorii teraźniejszości
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
fenomen muzyki został więc nam dany w wyłącznym celu ustalenia ładu w rzeczach
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
tym oczywiście i przede wszystkim ładu między człowiekiem a czasem
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
|
aby ów ład został zrealizowany potrzeba więc koniecznie i wyłącznie konstrukcji
|
Mazzoll
|
Arhythmic Perfection Project, Vol. 1: Rite of Spring Variation
|
|
