| [00:27.000] |
ก็ฉันไม่มีใคร ส่วนเธอ ไกลจากเขา |
| [00:33.000] |
ความเหงา ยิ่งแทรกเข้ามา ระหว่างเราทุดที |
| [00:40.000] |
จากไม่ มีอะไร ห่วงใยกันแค่นี้ |
| [00:46.500] |
ว่าไหน เริ่มมีอารมณ์แปลดๆ ขึ้นมา |
| [00:52.500] |
สบตากันก็รู้ ว่าเรารู้ เราคิดอะไรอยู่ข้างในใจ |
| [00:58.500] |
อ้างว้างเดียวดายยังไง |
| [01:02.000] |
เราต้องรู้กัน |
| [01:05.500] |
เมื่อเธอคงไม่อยากผิดกับเขา |
| [01:08.500] |
และฉันก็ไม่อยากจะผิดกับตัวฉันเองเหมือนกัน |
| [01:13.500] |
เราน่าจะหยุด มันเอาไว้ |
| [01:16.500] |
อย่าไว้ใจความเหงา เพราะมันอาจจะทำให้เราหวั่นไหว |
| [01:23.000] |
มาก ขึ้นจนล้ำเส้นที่ขีดไว้ |
| [01:26.000] |
อย่าไกลเกินไปดีกว่า |
| [01:29.500] |
หากเผลอใจให้กัน แล้ววันหนึ่งตัวจริงของเธอกลับเข้ามา |
| [01:37.000] |
กลังวันนั้นฉันจะกลายเป็นปัญหา |
| [01:41.500] |
สุดท้ายคือเราสองคนต้องเสียใจ |
| [01:56.500] |
ที่คิดถึงเบ่าๆ เฝ้าดู เธอเหมือนเคย |
| [02:03.000] |
บอกเลย ถึงไม่เข้าไปสนิกก็แคร์ |
| [02:09.500] |
สบตากันก็รู้ ว่าเรารู้ เราคิดอะไรอยู่ข้างในใจ |
| [02:16.000] |
อ้างว้างเดียวดายยังไง |
| [02:18.500] |
เราต้องรู้กัน |
| [02:22.500] |
เมื่อเธอคงไม่อยากผิดกับเขา |
| [02:25.500] |
และฉันก็ไม่อยากจะผิดกับตัวฉันเองเหมือนกัน |
| [02:30.500] |
เราน่าจะหยุด มันเอาไว้ |
| [02:33.500] |
อย่าไว้ใจความเหงา เพราะมันอาจจะทำให้เราหวั่นไหว |
| [02:39.500] |
มาก ขึ้นจนล้ำเส้นที่ขีดไว้ |
| [02:43.500] |
อย่าไกลเกินไปดีกว่า |
| [02:46.000] |
หากเผลอใจให้กัน แล้ววันหนึ่งตัวจริงของเธอกลับเข้ามา |
| [02:54.000] |
กลังวันนั้นฉันจะกลายเป็นปัญหา |
| [02:58.000] |
สุดท้ายคือเราสองคนต้องเสียใจ |
| [03:18.500] |
อย่าไว้ใจความเหงา เพราะมันอาจจะทำให้เราหวั่นไหว |
| [03:24.500] |
มาก ขึ้นจนล้ำเส้นที่ขีดไว้ |
| [03:27.500] |
อย่าไกลเกินไปดีกว่า |
| [03:31.000] |
หากเผลอใจให้กัน แล้ววันหนึ่งตัวจริงของเธอกลับเข้ามา |
| [03:38.500] |
กลังวันนั้นฉันจะกลายเป็นปัญหา |
| [03:46.000] |
สุดท้ายคือเราสองคนต้องเสียใจ |