|
Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris |
|
Italiam fato profugus Laviniaque venit |
|
litora, multum ille et terris iactatus et alto |
|
vi superum, saevae memorem Iunonis ob iram, |
|
multa quoque et bello passus, dum conderet urbem |
|
inferretque deos Latio; genus unde Latinum |
|
Albanique patres atque altae moenia Romae. |
|
Musa, mihi causas memora, quo numine laeso |
|
quidue dolens regina deum tot volvere casus |
|
insignem pietate virum, tot adire labores |
|
impulerit. tantaene animis caelestibus irae? |
|
Urbs antiqua fuit Tyrii tenuere coloni |
|
Carthago, Italiam contra Tiberinaque longe |
|
ostia, dives opum studiisque asperrima belli, |
|
quam Iuno fertur terris magis omnibus unam |
|
posthabita coluisse Samo. hic illius arma, |
|
hic currus fuit; [...] |
|
progeniem sed enim Troiano a sanguine duci |
|
audierat Tyrias olim quae verteret arces; |
|
[...] sic volvere Parcas. |
|
multa quoque et bello passus, dum conderet urbem |
|
inferretque deos Latio; genus unde Latinum |
|
Albanique patres atque altae moenia Romae. |
|
[Excerpt from the preface of Virgil's Aeneid] |