|
Op een stille ochtend als deze met ochtendmist als dit |
|
Als de geluiden zich verbergen en van nergens lijken te komen |
|
Als niets meer zeker is |
|
Als in het riet de wind zwijgt |
|
De kleuren in grijs vervagen |
|
Alleen vermoeden doet |
|
Dit wordt een mooie dag |
|
Dit wordt een mooie dag |
|
Deze dag is ideaal |
|
Op een stille ochtend als deze met ochtendmist als dit |
|
Als mijn ogen alle kans krijgen waar te maken wat ze zien |
|
Zonder oordelen vooraf |
|
Dan richt het kijken zich naar binnen |
|
Dan wil mijn zijn opnieuw beginnen |
|
Maken de dingen zich zelf |
|
En als uit het niets zijn daar de paden in het bos |
|
De voetstappen in het zand |
|
En ook meteen het water |
|
In de groeven op mijn gezicht |
|
Terwijl ik glimlachend weet |
|
Zo richt het kijken zich naar binnen |
|
Nu wil mijn zijn opnieuw beginnen |
|
Maakt mijn wereld zich zelf |
|
Op een stille ochtend als deze met ochtendmist als dit |
