| Song | Gelre 838, Wychaert |
| Artist | Heidevolk |
| Album | De Strijdlust Is Geboren |
| In't oude veld bij het Keulsche land | |
| Daar waar den grote mispelboom stonde | |
| Daar leefde het ondier, den Gelresche draak | |
| Geen enkel man die hem aan konde | |
| Er stond ene slot van de Heer Van Pont | |
| Gezegend was hij met twee kloeke zonen | |
| En den jongste, Wychaert zijn naam, | |
| In stille verlooft met een Hamelandsch schone | |
| Hoor den draak met luide geruchte in den donkere nachten | |
| Daar Wychaert zijn groot zwaard zal heffen en den ondier zal slachten | |
| Hoor den draak met luide geruchte in den donkere nachten | |
| Daar Wychaert zijn groot zwaard zal heffen en den ondier zal slachten | |
| Wychaert kwam aan bij het meiske d'r vader | |
| De vader die zat in zijn grote troon | |
| Hij zeit: Wychaert gij zult moed moeten tonen | |
| Om te beminnen mijn dochter zo schoon | |
| Zo sprong hij te paard, Wychaert ging nu heen | |
| En gespte om, zijn groot sterk zwaard | |
| Rijdend over den Gelresche velden | |
| Moedig en onverschrokken van aard | |
| Het dier lag al altijd onder den mispel | |
| Zo stapte Wychaert moedig naar voren | |
| Den draak brulde luidkeels: GELRE! GELRE! | |
| Het was tot in weiden omtrek te horen | |
| Met dank aan zijn dolk geërfd van zijn vader | |
| Stak hij het met slechts één goede steek | |
| Zieltogend lag het aan Wychaerts voeten | |
| Alwaar het van zijn wonden bezweek | |
| Het volk juichte luid en riepen hem na | |
| "De doder van Gelre is den ware held" | |
| Hij kreeg zijn kasteel en schatten zo veel | |
| En Hamelands deerne, zo werd het verteld | |
| Het kleine geveste kreeg tevens zijn naam | |
| Den trotsche naam: GELRE! | |
| Daar is het land van Gelre gesticht | |
| Daar is ons Gelderland ontstaan |
| In' t oude veld bij het Keulsche land | |
| Daar waar den grote mispelboom stonde | |
| Daar leefde het ondier, den Gelresche draak | |
| Geen enkel man die hem aan konde | |
| Er stond ene slot van de Heer Van Pont | |
| Gezegend was hij met twee kloeke zonen | |
| En den jongste, Wychaert zijn naam, | |
| In stille verlooft met een Hamelandsch schone | |
| Hoor den draak met luide geruchte in den donkere nachten | |
| Daar Wychaert zijn groot zwaard zal heffen en den ondier zal slachten | |
| Hoor den draak met luide geruchte in den donkere nachten | |
| Daar Wychaert zijn groot zwaard zal heffen en den ondier zal slachten | |
| Wychaert kwam aan bij het meiske d' r vader | |
| De vader die zat in zijn grote troon | |
| Hij zeit: Wychaert gij zult moed moeten tonen | |
| Om te beminnen mijn dochter zo schoon | |
| Zo sprong hij te paard, Wychaert ging nu heen | |
| En gespte om, zijn groot sterk zwaard | |
| Rijdend over den Gelresche velden | |
| Moedig en onverschrokken van aard | |
| Het dier lag al altijd onder den mispel | |
| Zo stapte Wychaert moedig naar voren | |
| Den draak brulde luidkeels: GELRE! GELRE! | |
| Het was tot in weiden omtrek te horen | |
| Met dank aan zijn dolk ge rfd van zijn vader | |
| Stak hij het met slechts éé n goede steek | |
| Zieltogend lag het aan Wychaerts voeten | |
| Alwaar het van zijn wonden bezweek | |
| Het volk juichte luid en riepen hem na | |
| " De doder van Gelre is den ware held" | |
| Hij kreeg zijn kasteel en schatten zo veel | |
| En Hamelands deerne, zo werd het verteld | |
| Het kleine geveste kreeg tevens zijn naam | |
| Den trotsche naam: GELRE! | |
| Daar is het land van Gelre gesticht | |
| Daar is ons Gelderland ontstaan |