Song | Een Geldersch lied |
Artist | Heidevolk |
Album | Uit Oude Grond |
Download | Image LRC TXT |
Ik ben uit Geldersch bloed; | |
Geen vleitoon klinkt mij zoet; | |
Mijn volksspraak, luttel rond, | |
Geeft nog de klank terug, | |
Uit onzer vaadren mond. | |
Bij de eiken, aan den top | |
Eens heuvels, wies ik op. | |
In heiden zonder baan, | |
Leerde ik ter jacht geschort, | |
Mijne eerste treden gaan. | |
Mijn arm is 't wild geducht: | |
Den reebok helpt geen vlugt, | |
Het zijn geen scherpe tand, | |
Als, in mijn dreigend roer, | |
Een snelle dood ontbrandt. | |
Ik smaa den lauwer niet, | |
Dien 't koor des Vredes biedt, | |
Maar schat een andren meer! | |
De krans, door 't zwaard verdiend, | |
Is ook een krans der Eer! | |
En gesp ik 't harnas aan, | |
Ik volg geen vreemde daân: | |
Op Rossems heldenspoor, | |
Zweeft mij, in stralend licht, | |
Het beeld der zege voor. | |
Ik ben uit Geldersch bloed! | |
Opregt is mijn gemoed; | |
Aan eenvoud heb ik lust: | |
Met pracht en weeld komt zorg; | |
Genoegzaamheid baart rust. |
Ik ben uit Geldersch bloed | |
Geen vleitoon klinkt mij zoet | |
Mijn volksspraak, luttel rond, | |
Geeft nog de klank terug, | |
Uit onzer vaadren mond. | |
Bij de eiken, aan den top | |
Eens heuvels, wies ik op. | |
In heiden zonder baan, | |
Leerde ik ter jacht geschort, | |
Mijne eerste treden gaan. | |
Mijn arm is ' t wild geducht: | |
Den reebok helpt geen vlugt, | |
Het zijn geen scherpe tand, | |
Als, in mijn dreigend roer, | |
Een snelle dood ontbrandt. | |
Ik smaa den lauwer niet, | |
Dien ' t koor des Vredes biedt, | |
Maar schat een andren meer! | |
De krans, door ' t zwaard verdiend, | |
Is ook een krans der Eer! | |
En gesp ik ' t harnas aan, | |
Ik volg geen vreemde da n: | |
Op Rossems heldenspoor, | |
Zweeft mij, in stralend licht, | |
Het beeld der zege voor. | |
Ik ben uit Geldersch bloed! | |
Opregt is mijn gemoed | |
Aan eenvoud heb ik lust: | |
Met pracht en weeld komt zorg | |
Genoegzaamheid baart rust. |
Ik ben uit Geldersch bloed | |
Geen vleitoon klinkt mij zoet | |
Mijn volksspraak, luttel rond, | |
Geeft nog de klank terug, | |
Uit onzer vaadren mond. | |
Bij de eiken, aan den top | |
Eens heuvels, wies ik op. | |
In heiden zonder baan, | |
Leerde ik ter jacht geschort, | |
Mijne eerste treden gaan. | |
Mijn arm is ' t wild geducht: | |
Den reebok helpt geen vlugt, | |
Het zijn geen scherpe tand, | |
Als, in mijn dreigend roer, | |
Een snelle dood ontbrandt. | |
Ik smaa den lauwer niet, | |
Dien ' t koor des Vredes biedt, | |
Maar schat een andren meer! | |
De krans, door ' t zwaard verdiend, | |
Is ook een krans der Eer! | |
En gesp ik ' t harnas aan, | |
Ik volg geen vreemde da n: | |
Op Rossems heldenspoor, | |
Zweeft mij, in stralend licht, | |
Het beeld der zege voor. | |
Ik ben uit Geldersch bloed! | |
Opregt is mijn gemoed | |
Aan eenvoud heb ik lust: | |
Met pracht en weeld komt zorg | |
Genoegzaamheid baart rust. |