Song | Mot myrke vetteren |
Artist | Glittertind |
Album | Landkjenning |
Download | Image LRC TXT |
Velkomen atter hit til våre grender, | |
Velkomen her, du sæle sumarkveld, | |
Med lauv og gras utyver alle strender | |
Og gule blomar i den grøne feld, | |
Med lette småsky, lagd i lange render | |
Som trådar i det høge himmeltjeld, | |
Og med den milde ljossken, som seg breider | |
Utyver fjell og fjord på alle leider. | |
Den siste solblenk er i havet sokken, | |
Den fyrste kjem snart or den låge grop, | |
Ein dag er tendrad, fyrr enn hin er slokken, | |
Og kveld og morgon renna heilt ihop. | |
Snart vaknar upp den kvilde fugleflokken | |
Og helsar morgonen med glederop. | |
So riser soli til den lange svingen | |
Og set ein annan let på heile kringen. | |
Kom, lat oss nøyta tidi, som ho skrider, | |
Og minnast, at ho skrider ofsa fort. | |
Med kvar ein dag, med kvar ein kveld, som lider, | |
Eit stig mot myrke vetteren er gjort. | |
Det kjem ein dag, då kvar ein blom, som bider, | |
Er fallen av, og slikt eit fall er stort. | |
Di skal eg sjå på blomen, fyrr han blaknar, | |
Og nøyta sumar'n, fyrr eg honom saknar. |
Velkomen atter hit til v re grender, | |
Velkomen her, du s le sumarkveld, | |
Med lauv og gras utyver alle strender | |
Og gule blomar i den gr ne feld, | |
Med lette sm sky, lagd i lange render | |
Som tr dar i det h ge himmeltjeld, | |
Og med den milde ljossken, som seg breider | |
Utyver fjell og fjord p alle leider. | |
Den siste solblenk er i havet sokken, | |
Den fyrste kjem snart or den l ge grop, | |
Ein dag er tendrad, fyrr enn hin er slokken, | |
Og kveld og morgon renna heilt ihop. | |
Snart vaknar upp den kvilde fugleflokken | |
Og helsar morgonen med glederop. | |
So riser soli til den lange svingen | |
Og set ein annan let p heile kringen. | |
Kom, lat oss n yta tidi, som ho skrider, | |
Og minnast, at ho skrider ofsa fort. | |
Med kvar ein dag, med kvar ein kveld, som lider, | |
Eit stig mot myrke vetteren er gjort. | |
Det kjem ein dag, d kvar ein blom, som bider, | |
Er fallen av, og slikt eit fall er stort. | |
Di skal eg sj p blomen, fyrr han blaknar, | |
Og n yta sumar' n, fyrr eg honom saknar. |
Velkomen atter hit til v re grender, | |
Velkomen her, du s le sumarkveld, | |
Med lauv og gras utyver alle strender | |
Og gule blomar i den gr ne feld, | |
Med lette sm sky, lagd i lange render | |
Som tr dar i det h ge himmeltjeld, | |
Og med den milde ljossken, som seg breider | |
Utyver fjell og fjord p alle leider. | |
Den siste solblenk er i havet sokken, | |
Den fyrste kjem snart or den l ge grop, | |
Ein dag er tendrad, fyrr enn hin er slokken, | |
Og kveld og morgon renna heilt ihop. | |
Snart vaknar upp den kvilde fugleflokken | |
Og helsar morgonen med glederop. | |
So riser soli til den lange svingen | |
Og set ein annan let p heile kringen. | |
Kom, lat oss n yta tidi, som ho skrider, | |
Og minnast, at ho skrider ofsa fort. | |
Med kvar ein dag, med kvar ein kveld, som lider, | |
Eit stig mot myrke vetteren er gjort. | |
Det kjem ein dag, d kvar ein blom, som bider, | |
Er fallen av, og slikt eit fall er stort. | |
Di skal eg sj p blomen, fyrr han blaknar, | |
Og n yta sumar' n, fyrr eg honom saknar. |