Egil saga

	Hefir hon haft langan vanmátt,
	Ok þat var kröm mikil;
	Fékk hon enga nótt svefn ok var
	Sem hamstoli væri.
	Ristnar hafa verið rúnar, ok er sá einn bóndason
	Heðan skammt í brott, er þat gerdi,
	Ok er síðan miklu
	Verr en áðr.
	Skalat maðr rúnar rísta,
	nema ráða vel kunni,
	þat verðr mörgum manni,
	es of myrkvan staf villisk;
	sák á telgðu talkni
	tíu launstafi ristna,
	þat hefr lauka lindi
	langs ofrtrega fengit.
	Egil reist rúnar ok lagði undir hægendit
	Í hvíluna, þar er hon hvíldi;
	Henni þótti sem hon vaknaði ór svefni ok sagði
	At hon var þá heil.
	Skalat maðr rúnar rísta,
	nema ráða vel kunni,
	þat verðr mörgum manni,
	es of myrkvan staf villisk;
	sák á telgðu talkni
	tíu launstafi ristna,
	þat hefr lauka lindi
	langs ofrtrega fengit.

	Hefir hon haft langan vanmá tt,
	Ok at var kr m mikil
	Fé kk hon enga nó tt svefn ok var
	Sem hamstoli v ri.
	Ristnar hafa veri rú nar, ok er sá einn bó ndason
	He an skammt í brott, er at gerdi,
	Ok er sí an miklu
	Verr en á r.
	Skalat ma r rú nar rí sta,
	nema rá a vel kunni,
	at ver r m rgum manni,
	es of myrkvan staf villisk
	sá k á telg u talkni
	tí u launstafi ristna,
	at hefr lauka lindi
	langs ofrtrega fengit.
	Egil reist rú nar ok lag i undir h gendit
	Í hví luna, ar er hon hví ldi
	Henni ó tti sem hon vakna i ó r svefni ok sag i
	At hon var á heil.
	Skalat ma r rú nar rí sta,
	nema rá a vel kunni,
	at ver r m rgum manni,
	es of myrkvan staf villisk
	sá k á telg u talkni
	tí u launstafi ristna,
	at hefr lauka lindi
	langs ofrtrega fengit.