Song | Mia Nai Dos Dous Mares |
Artist | El Consorcio |
Album | Grandes Exitos |
Download | Image LRC TXT |
Cantos fillos emigraron, | |
na primaveira da suas edades. | |
Ainda rapaces deixaban chorando os seus lares. | |
[E] poucos voltaron mociños. | |
Outros morreron soñando | |
e tantos te lembran sorrindo. | |
Miña nai, miña nai, que tes dous mares. | |
Miña nai, miña nai, dos dous mares. | |
Miña terra ten un mar, que lle bica no costado, | |
outro peinalle os cabelos e galana vai a frente. | |
Da escuma branca, que lle mandan os ausentes. | |
[Miña terra], miña nai, dos dous mares. | |
Hoxe, eu xa no teño verbas. | |
As mais belidas, xa foran deitadas. | |
Curros e tantos poetas, cantaron as arias. | |
Dunhos ferrados de terra, soios e abandoados. | |
E dunhas mulleres sofrindo. | |
Miña nai, miña nai, que tes dous mares. | |
Miña nai, miña nai, dos dous mares. | |
Miña nai, dos dous mares. | |
Miña terra, dos dous mares. | |
Miña nai, dos dous mares. | |
Miña nai, que tes dos mares. | |
Miña terra, miña xoia | |
Miña terra nai. | |
Dos dous mares. | |
Miña nai, que tes dos mares. | |
Miña terra, miña xoia | |
Miña terra nai. |
Cantos fillos emigraron, | |
na primaveira da suas edades. | |
Ainda rapaces deixaban chorando os seus lares. | |
E poucos voltaron moci os. | |
Outros morreron so ando | |
e tantos te lembran sorrindo. | |
Mi a nai, mi a nai, que tes dous mares. | |
Mi a nai, mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a terra ten un mar, que lle bica no costado, | |
outro peinalle os cabelos e galana vai a frente. | |
Da escuma branca, que lle mandan os ausentes. | |
Mi a terra, mi a nai, dos dous mares. | |
Hoxe, eu xa no te o verbas. | |
As mais belidas, xa foran deitadas. | |
Curros e tantos poetas, cantaron as arias. | |
Dunhos ferrados de terra, soios e abandoados. | |
E dunhas mulleres sofrindo. | |
Mi a nai, mi a nai, que tes dous mares. | |
Mi a nai, mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a terra, dos dous mares. | |
Mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a nai, que tes dos mares. | |
Mi a terra, mi a xoia | |
Mi a terra nai. | |
Dos dous mares. | |
Mi a nai, que tes dos mares. | |
Mi a terra, mi a xoia | |
Mi a terra nai. |
Cantos fillos emigraron, | |
na primaveira da suas edades. | |
Ainda rapaces deixaban chorando os seus lares. | |
E poucos voltaron moci os. | |
Outros morreron so ando | |
e tantos te lembran sorrindo. | |
Mi a nai, mi a nai, que tes dous mares. | |
Mi a nai, mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a terra ten un mar, que lle bica no costado, | |
outro peinalle os cabelos e galana vai a frente. | |
Da escuma branca, que lle mandan os ausentes. | |
Mi a terra, mi a nai, dos dous mares. | |
Hoxe, eu xa no te o verbas. | |
As mais belidas, xa foran deitadas. | |
Curros e tantos poetas, cantaron as arias. | |
Dunhos ferrados de terra, soios e abandoados. | |
E dunhas mulleres sofrindo. | |
Mi a nai, mi a nai, que tes dous mares. | |
Mi a nai, mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a terra, dos dous mares. | |
Mi a nai, dos dous mares. | |
Mi a nai, que tes dos mares. | |
Mi a terra, mi a xoia | |
Mi a terra nai. | |
Dos dous mares. | |
Mi a nai, que tes dos mares. | |
Mi a terra, mi a xoia | |
Mi a terra nai. |