|
作词 : พัทธศิษฏ์ ศรีศุภลักษณ์ |
|
作曲 : พัทธศิษฏ์ ศรีศุภลักษณ์ |
|
เธอยังจำได้ไหม ระหว่างที่เรากำลังเดินทางไปยัง |
|
หนทางที่เราไม่เคยผ่าน กับสายธารไม่คุ้นเคย |
|
มื้อเช้าวันนั้นที่ริมแม่น้ำมีฉันและเธอ |
|
ผลัดกันป้อนอาหารให้กัน อาบพลังแห่งดวงตะวัน |
|
หากแม่น้ำเส้นนั้นได้พาดผ่าน แบ่งโลกนี้และโลกวิญญาณ มีสิ่งหนึ่งที่ฉัน จะบอกก่อนจะสาย |
|
หากว่าฉันข้ามไปก่อน เธอรู้ไหมที่รักไม่ต้องอาวรณ์ ฉันจะรออีกฝั่ง จนวันที่เธอนั้นมา |
|
แต่หากเธอต้องข้ามไปก่อน ฉันขอให้รู้ว่าอีกไม่ช้า ฉันจะต้องมา กลับมาและเป็นเหมือนวันที่เรามีกัน |
|
ตลอดการเดินทางของวิญญาณ เราเวียนไหว้และพบพานกันอยู่เสมอ |
|
เรามีวันดีๆและวันที่ทุกข์ ทุกวันที่มีเธอเดินข้างเคียง |
|
ในวันที่ผ่านมา แต่งแต้มด้วยรอยยิ้มและน้ำตา |
|
คงจะเหมือนทุกครั้งที่เราอยู่กันบนโลกฝั่งนี้ |
|
มีเรื่องราวให้เราจดจำ แต่มีบางครั้งที่อาจเผลอลืม |
|
เปรียบแม่น้ำเส้นนั้นในนิทาน แบ่งโลกนี้และโลกวิญญาณ กายของฉันจะมอบให้เธอ ก่อนจะสลาย |
|
หากว่าฉันข้ามไปก่อน เธอรู้ไหมที่รักไม่ต้องอาวรณ์ ฉันจะรออีกฝั่ง จนวันที่เธอนั้นมา |
|
แต่หากเธอต้องข้ามไปก่อน ฉันขอให้รู้ว่าอีกไม่ช้า ฉันจะต้องมา กลับมาและเป็นเหมือนเดิม |
|
หากว่าฉันข้ามไปก่อน เธอรู้ไหมที่รักไม่ต้องอาวรณ์ ฉันจะรออีกฝั่ง จนวันที่เธอนั้นมา |
|
แต่หากเธอต้องข้ามไปก่อน ฉันขอให้รู้ว่าอีกไม่ช้า ฉันจะต้องมา กลับมาและเป็นเหมือนเดิม |
|
หากว่าฉันข้ามไปก่อน เธอรู้ไหมที่รักไม่ต้องอาวรณ์ ฉันจะรออีกฝั่ง จนวันที่เธอหวนมา |
|
แต่หากเธอต้องข้ามไปก่อน ฉันขอให้รู้ว่าอีกไม่ช้า ฉันจะต้องมา กลับมาและเป็นเหมือนวันที่เรามีกัน |
|
เราพบกันเพื่อลาจาก แล้วเราลาจากเพื่อเราจะพบกันอีกครั้ง … เหมือนวันที่เรามีกัน |
