| Regen geselt onze ramen, maar ik lig hier warm | |
| in de schuilplaars van jouw armen, veilig voor de storm | |
| Met jouw zachte adem blaas je het haar uit mijn gezicht | |
| ik kan je glimlach slechts vermoeden in het tegenlicht | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| onuitgesproken lief | |
| veel meer dan je lichaam heb ik al je dromen lief | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| gewoon om wie je bent | |
| de zachtheid van je hart, waarmee je me verwent | |
| Zonlicht tuimelt door het venster en ik hoor mijn naam | |
| 'K voel een vinger als een vlinder over mijn lippen gaan | |
| Even later word ik wakker en ik kleed me aan | |
| Een blij gevoel vanbinnen nestelt zich in mijn bestaan | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| onuitgesproken lief | |
| veel meer dan je lichaam heb ik al je dromen lief | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| gewoon om wie je bent | |
| de zachtheid van je hart, waarmee je me verwent | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| onuitgesproken lief | |
| veel meer dan je lichaam heb ik al je dromen lief | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| gewoon om wie je bent | |
| de zachtheid van je hart, waarmee je me verwent | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| onuitgesproken lief | |
| veel meer dan je lichaam heb ik al je dromen lief | |
| Mooi, ik vind je mooi | |
| gewoon om wie je bent | |
| de zachtheid van je hart, waarmee je me verwent |