Song | Que Dizer De Nós |
Artist | Ana Moura |
Album | Leva-me Aos Fados |
A sombra ensombra-me os dias | |
Num divagar lento | |
As mãos dobradas vazias | |
Por sobre o próprio lamento | |
Que dizer de nós amor? | |
Sentam-se as horas | |
Rodopiam os segundos | |
Na perseguição de nós | |
Como abismo escuro e fundo | |
Que atrai-me assim o ser e a voz | |
Não é mais do que um perdido | |
Lamento atroz | |
Perdidos olhos agueiam | |
Olham sem ver, cegos | |
Redondas frases anseiam | |
Fazer-se voz eu nego | |
Que dizer de nós amor? | |
Tudo se oculta | |
Tudo é estreito e estreita em nós | |
A margem da culpa | |
Como a sombra a que me dei | |
Que atrai-me assim o ser e a voz | |
Não é mais do que um pedido | |
Lamento atroz | |
Cień dniami mnie prześladuje | |
W powolnej swej włóczędze | |
I ręce puste złożone | |
Tam ponad własnym lamentem | |
Cóż miłości naszej mówić? | |
Godzinom siedzącym | |
Wirującym tak sekundom | |
Wciąż nas ścigającym | |
W głębokiej otchłani ciemnej | |
Której mnie przeciąga głos | |
Nie jest jeszcze zagubiony | |
Mój żal okrutny | |
Stracone oczy błądzące | |
Patrzą nie widząc ślepe | |
Choć pragnę zwrotów okrągłych | |
Zaprzeczam stając się głosem | |
Cóż miłości naszej mówić? | |
Gdy wszystko skryte | |
Wszystko bliskie blisko nas | |
W winy marginesie | |
Jak cień, który dałam mi | |
Jaki mnie przyciąga głos | |
Nie jest jeszcze zagubiony | |
Mój żal okrutny |
A sombra ensombrame os dias | |
Num divagar lento | |
As m os dobradas vazias | |
Por sobre o pró prio lamento | |
Que dizer de nó s amor? | |
Sentamse as horas | |
Rodopiam os segundos | |
Na persegui o de nó s | |
Como abismo escuro e fundo | |
Que atraime assim o ser e a voz | |
N o é mais do que um perdido | |
Lamento atroz | |
Perdidos olhos agueiam | |
Olham sem ver, cegos | |
Redondas frases anseiam | |
Fazerse voz eu nego | |
Que dizer de nó s amor? | |
Tudo se oculta | |
Tudo é estreito e estreita em nó s | |
A margem da culpa | |
Como a sombra a que me dei | |
Que atraime assim o ser e a voz | |
N o é mais do que um pedido | |
Lamento atroz | |
Cie dniami mnie prze laduje | |
W powolnej swej wó cz dze | |
I r ce puste z o one | |
Tam ponad w asnym lamentem | |
Có mi o ci naszej mó wi? | |
Godzinom siedz cym | |
Wiruj cym tak sekundom | |
Wci nas cigaj cym | |
W g bokiej otch ani ciemnej | |
Któ rej mnie przeci ga g os | |
Nie jest jeszcze zagubiony | |
Mó j al okrutny | |
Stracone oczy b dz ce | |
Patrz nie widz c lepe | |
Cho pragn zwrotó w okr g ych | |
Zaprzeczam staj c si g osem | |
Có mi o ci naszej mó wi? | |
Gdy wszystko skryte | |
Wszystko bliskie blisko nas | |
W winy marginesie | |
Jak cie, któ ry da am mi | |
Jaki mnie przyci ga g os | |
Nie jest jeszcze zagubiony | |
Mó j al okrutny |