Fado Das Ma goas

	As mágoas não me doem, não são mágoas
	No plano da minh'alma já não moram
	Se as águas se evaporam, não são águas
	São etéreas lembranças do que foram
	O pranto que então frágil não contive
	Do cimo dos meus olhos se lançou
	Que de tanto chorar não mais o tive
	Nem a última das lágrimas me ficou
	Não deitei fora as dores, mas hoje trago-as
	À beira do meu ser de ti deserto
	O que vês nos meus olhos não são mágoas
	São apenas dum amor que não deu certo
	Te smutki mnie nie bolą, nie są smutkami
	Na planie mojej duszy nie mieszkają
	Gdy wody wyparują nie są wodami
	Wspomnieniem eterycznym tego, co było
	A pieśń, co taka krucha i nietrwała
	Z góry moje oczy odrzucają
	Nawet mi ostatnie łzy nie pozostały
	Które wiele też nie miały płakać
	Nie zrzucaj z siebie bólu, lecz przywieźć muszę
	Ciebie tu na skraj mojej pustyni
	To nie boleści, co w mych widzisz oczach
	To nie tak pewne są miłości winy

	As má goas n o me doem, n o s o má goas
	No plano da minh' alma já n o moram
	Se as á guas se evaporam, n o s o á guas
	S o eté reas lembran as do que foram
	O pranto que ent o frá gil n o contive
	Do cimo dos meus olhos se lan ou
	Que de tanto chorar n o mais o tive
	Nem a ú ltima das lá grimas me ficou
	N o deitei fora as dores, mas hoje tragoas
	À beira do meu ser de ti deserto
	O que v s nos meus olhos n o s o má goas
	S o apenas dum amor que n o deu certo
	Te smutki mnie nie bol, nie s smutkami
	Na planie mojej duszy nie mieszkaj
	Gdy wody wyparuj nie s wodami
	Wspomnieniem eterycznym tego, co by o
	A pie, co taka krucha i nietrwa a
	Z gó ry moje oczy odrzucaj
	Nawet mi ostatnie zy nie pozosta y
	Któ re wiele te nie mia y p aka
	Nie zrzucaj z siebie bó lu, lecz przywie musz
	Ciebie tu na skraj mojej pustyni
	To nie bole ci, co w mych widzisz oczach
	To nie tak pewne s mi o ci winy