Niebo

	Niebo.
	Wierzę w Niebo. Ono jest. Byłam tam nie raz.
	Potrzebę błękitnego zna wielu z nas.
	Wielkie Niebo, czyste Niebo,
	Jasny dach naszych ciemnych spraw.
	Osłaniaj nas od złego, od lęku zbaw.
	Myśli moje, myśli niespokojne nawet w snach
	Niech żalu i zawiści nie przynoszą
	Próbuję zmienić je w zachwytu krzyk,
	W zdumienie, że jestem jeszcze chwilę.
	A Niebo, wieczne Niebo
	Jeśli jest sumą naszych dusz,
	To blisko nam do niego.
	Tuż tuż.

	Niebo.
	Wierz w Niebo. Ono jest. By am tam nie raz.
	Potrzeb b kitnego zna wielu z nas.
	Wielkie Niebo, czyste Niebo,
	Jasny dach naszych ciemnych spraw.
	Os aniaj nas od z ego, od l ku zbaw.
	My li moje, my li niespokojne nawet w snach
	Niech alu i zawi ci nie przynosz
	Pró buj zmieni je w zachwytu krzyk,
	W zdumienie, e jestem jeszcze chwil.
	A Niebo, wieczne Niebo
	Je li jest sum naszych dusz,
	To blisko nam do niego.
	Tu tu.