Bukowina

	W Bukowinie góry w niebie postrzępione.
	W Bukowinie rosną skrzydła świętym bukom.
	Miną dzień wiatrem z hal rozdzwoniony
	i nie mogę znaleźć Bukowiny i nie mogę znaleźć,
	chociaż gwiazdy mnie prowadzą, ciągle szukam.
	W Bukowinie deszczem z chmur opada okrzyk
	ptasi zawieszony w niebie.
	Nocka gwiezdną gadkę górom gada
	i nie mogę znaleźć Bukowiny,
	nie, nie mogę znaleźć, choć mnie woła Bukowina,
	wciąż do siebie, woła mnie.

	W Bukowinie gó ry w niebie postrz pione.
	W Bukowinie rosn skrzyd a wi tym bukom.
	Min dzie wiatrem z hal rozdzwoniony
	i nie mog znale Bukowiny i nie mog znale,
	chocia gwiazdy mnie prowadz, ci gle szukam.
	W Bukowinie deszczem z chmur opada okrzyk
	ptasi zawieszony w niebie.
	Nocka gwiezdn gadk gó rom gada
	i nie mog znale Bukowiny,
	nie, nie mog znale, cho mnie wo a Bukowina,
	wci do siebie, wo a mnie.