|
ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล |
|
เหตุและผลมากมายไม่เคยสำคัญ |
|
เท่ากับความรู้สึกที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ |
|
แต่ละครั้งที่เราผ่านมาพบกัน |
|
อาจบังเอิญได้ยินข่าวคราวของเธอ |
|
นั่นคือความรู้สึกที่ใจของฉันคอยอยู่เสมอ |
|
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย |
|
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย |
|
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป |
|
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ |
|
หยิบเอาภาพที่เรากอดคอด้วยกัน |
|
ได้แต่ยิ้มกับมันด้วยความชื่นใจ |
|
และก็ยังเสียดายกับการสูญเสียเธออยู่เรื่อยมา |
|
ได้ยินเสียงบทเพลงที่เธอชอบฟัง |
|
และทุกครั้งยังแอบมีน้ำตา |
|
ยิ่งเวลารู้สึกไม่มีไม่เหลือใครอยู่ตรงนี้ |
|
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย |
|
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย |
|
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป |
|
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ |
|
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย |
|
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย |
|
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป |
|
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ |
|
และจะคิดถึงเธอตลอดไป |