作曲 : Blöndal, Fjeldsted, Olafsson | |
mhm mhm mhm og ég mun vaka yfir þér | |
Lifa út í horn | |
Hvort tel ég niður til mín telji slippur og snauður stend ég þar | |
Hvenær sem er, hvert sem fer, hvernig sem er | |
Hvort sem stendur eða fellur mun ég gera það sem þarf | |
Komast í hvarf, vopna þig, beygja mig, víkja tig, leyna mig | |
Finna minn stað, leiða þennan tarf | |
Hvað eigum við að gera, efla trú og annan sið | |
Hvert einasta, seinasta bil er önnur lengri bið, spáðu í mig | |
Sama er mér, hvort sem er | |
Hvort sem það er ég eða þú sem fornar lífinu, hver fer, bintu hnút | |
Skilur að, skilurðu það, það skilur að, allt annar maður, betri en | |
I gær, ég vildi helst geta dælt ut ur mer… | |
Elskað og sært, trúir þú mér þykir það gott | |
Finnst þér það gott | |
Snúið því við sem snýr að mér, fundið mig hér og vakað yfir þér | |
Svona sefur þú sætt | |
Mun ég vaka yfir þér… það er einskis virði þeim sem í haus um stundar sakir um það að þú sért ekki ennþá kominn lengra af stað ég skal ekki segja, ég skal ekki tala, ég vil ekki fara | |
Komdu frekar til mín litla sýn og við skulum mala í þetta skipti kemur sálin | |
Steini til að segja það sem skiptir máli, tvískipta sálin | |
Gripa skal fara | |
Máli sinu til að sanna, þetta er það sem ég vil sjá, þetta er það sem ég vil hafa | |
Tileinkað ad eilífu, kjaftakleina ein ein er á teini, sama hvoru megin ég hvoru megin sama sinnis | |
Rauða spjaldið gefið upp | |
Sama þó að eg sé að fara útaf, ég skal koma aftur inn á | |
Guli kenni skóga, mílna fjarlægð, fjarskipti nálægt | |
Taktu númer, einn, tveir og þrír | |
Hvað vil ég frekar en þig | |
Til að marka sögnina, yfir um þögnina | |
Talandi tungulaust, sjáanlegur, heyri röddina | |
Svona sefurðu sætt | |
Mun ég vaka yfir þér… |
zuo qu : Bl ndal, Fjeldsted, Olafsson | |
mhm mhm mhm og e g mun vaka yfir e r | |
Lifa u t i horn | |
Hvort tel e g ni ur til mi n telji slippur og snau ur stend e g ar | |
Hven r sem er, hvert sem fer, hvernig sem er | |
Hvort sem stendur e a fellur mun e g gera a sem arf | |
Komast i hvarf, vopna ig, beygja mig, vi kja tig, leyna mig | |
Finna minn sta, lei a ennan tarf | |
Hva eigum vi a gera, efla tru og annan si | |
Hvert einasta, seinasta bil er nnur lengri bi, spa u i mig | |
Sama er me r, hvort sem er | |
Hvort sem a er e g e a u sem fornar li finu, hver fer, bintu hnu t | |
Skilur a, skilur u a, a skilur a, allt annar ma ur, betri en | |
I g r, e g vildi helst geta d lt ut ur mer | |
Elska og s rt, tru ir u me r ykir a gott | |
Finnst e r a gott | |
Snu i vi vi sem sn r a me r, fundi mig he r og vaka yfir e r | |
Svona sefur u s tt | |
Mun e g vaka yfir e r a er einskis vir i eim sem i haus um stundar sakir um a a u se rt ekki enna kominn lengra af sta e g skal ekki segja, e g skal ekki tala, e g vil ekki fara | |
Komdu frekar til mi n litla s n og vi skulum mala i etta skipti kemur sa lin | |
Steini til a segja a sem skiptir ma li, tvi skipta sa lin | |
Gripa skal fara | |
Ma li sinu til a sanna, etta er a sem e g vil sja, etta er a sem e g vil hafa | |
Tileinka ad eili fu, kjaftakleina ein ein er a teini, sama hvoru megin e g hvoru megin sama sinnis | |
Rau a spjaldi gefi upp | |
Sama o a eg se a fara u taf, e g skal koma aftur inn a | |
Guli kenni sko ga, mi lna fjarl g, fjarskipti na l gt | |
Taktu nu mer, einn, tveir og ri r | |
Hva vil e g frekar en ig | |
Til a marka s gnina, yfir um gnina | |
Talandi tungulaust, sja anlegur, heyri r ddina | |
Svona sefur u s tt | |
Mun e g vaka yfir e r |
zuò qǔ : Bl ndal, Fjeldsted, Olafsson | |
mhm mhm mhm og é g mun vaka yfir é r | |
Lifa ú t í horn | |
Hvort tel é g ni ur til mí n telji slippur og snau ur stend é g ar | |
Hven r sem er, hvert sem fer, hvernig sem er | |
Hvort sem stendur e a fellur mun é g gera a sem arf | |
Komast í hvarf, vopna ig, beygja mig, ví kja tig, leyna mig | |
Finna minn sta, lei a ennan tarf | |
Hva eigum vi a gera, efla trú og annan si | |
Hvert einasta, seinasta bil er nnur lengri bi, spá u í mig | |
Sama er mé r, hvort sem er | |
Hvort sem a er é g e a ú sem fornar lí finu, hver fer, bintu hnú t | |
Skilur a, skilur u a, a skilur a, allt annar ma ur, betri en | |
I g r, é g vildi helst geta d lt ut ur mer | |
Elska og s rt, trú ir ú mé r ykir a gott | |
Finnst é r a gott | |
Snú i ví vi sem sn r a mé r, fundi mig hé r og vaka yfir é r | |
Svona sefur ú s tt | |
Mun é g vaka yfir é r a er einskis vir i eim sem í haus um stundar sakir um a a ú sé rt ekki enná kominn lengra af sta é g skal ekki segja, é g skal ekki tala, é g vil ekki fara | |
Komdu frekar til mí n litla s n og vi skulum mala í etta skipti kemur sá lin | |
Steini til a segja a sem skiptir má li, tví skipta sá lin | |
Gripa skal fara | |
Má li sinu til a sanna, etta er a sem é g vil sjá, etta er a sem é g vil hafa | |
Tileinka ad eilí fu, kjaftakleina ein ein er á teini, sama hvoru megin é g hvoru megin sama sinnis | |
Rau a spjaldi gefi upp | |
Sama ó a eg sé a fara ú taf, é g skal koma aftur inn á | |
Guli kenni skó ga, mí lna fjarl g, fjarskipti ná l gt | |
Taktu nú mer, einn, tveir og rí r | |
Hva vil é g frekar en ig | |
Til a marka s gnina, yfir um gnina | |
Talandi tungulaust, sjá anlegur, heyri r ddina | |
Svona sefur u s tt | |
Mun é g vaka yfir é r |