yine kayboldum
güpegündüz, hayatın ortasında
yine savruldum
güpegündüz, hayatın ortasında
yine farksızım
evet yanlışım
ama kayboldum, hayatın ortasında
hani rüzgar sağanağı ürpertir ya denizi
hani bir yel eserde üşütür ya çimleri
şu koca resimde göremedim ya kendimi
yaşamayı beceremediğim bu hayat
artık ruhuma baktıyor
anla işte
sözün bittiği canımın yadığı yerdeyim
birkaç dostumla beraber
susmaya karar verdim
bekliyorum gözlerim alışsın diye aydınlığa
dilsiz dudaksız isyanlar
geçip gidiyor yanımdan
anla işte
anla işte bir nefes kadar yakınken
düşünceler kadar uzak olmayı
sürüklenip bu vicdanla hayatta
arada sıkışık kalmayı
anla işte
anla işte bir nefes kadar yakınken
düşünceler kadar uzak olmayı
sürüklenip bu vicdanla hayatta
arada sıkışık kalmayı
anla işte bir nefes kadar yakınken
düşünceler kadar uzak olmayı
sürüklenip bu vicdanla hayatta
arada sıkışık kalmayı
anla işte