ก็ฉันไม่มีใคร ส่วนเธอ ไกลจากเขา ความเหงา ยิ่งแทรกเข้ามา ระหว่างเราทุดที จากไม่ มีอะไร ห่วงใยกันแค่นี้ ว่าไหน เริ่มมีอารมณ์แปลดๆ ขึ้นมา สบตากันก็รู้ ว่าเรารู้ เราคิดอะไรอยู่ข้างในใจ อ้างว้างเดียวดายยังไง เราต้องรู้กัน เมื่อเธอคงไม่อยากผิดกับเขา และฉันก็ไม่อยากจะผิดกับตัวฉันเองเหมือนกัน เราน่าจะหยุด มันเอาไว้ อย่าไว้ใจความเหงา เพราะมันอาจจะทำให้เราหวั่นไหว มาก ขึ้นจนล้ำเส้นที่ขีดไว้ อย่าไกลเกินไปดีกว่า หากเผลอใจให้กัน แล้ววันหนึ่งตัวจริงของเธอกลับเข้ามา กลังวันนั้นฉันจะกลายเป็นปัญหา สุดท้ายคือเราสองคนต้องเสียใจ ที่คิดถึงเบ่าๆ เฝ้าดู เธอเหมือนเคย บอกเลย ถึงไม่เข้าไปสนิกก็แคร์ สบตากันก็รู้ ว่าเรารู้ เราคิดอะไรอยู่ข้างในใจ อ้างว้างเดียวดายยังไง เราต้องรู้กัน เมื่อเธอคงไม่อยากผิดกับเขา และฉันก็ไม่อยากจะผิดกับตัวฉันเองเหมือนกัน เราน่าจะหยุด มันเอาไว้ อย่าไว้ใจความเหงา เพราะมันอาจจะทำให้เราหวั่นไหว มาก ขึ้นจนล้ำเส้นที่ขีดไว้ อย่าไกลเกินไปดีกว่า หากเผลอใจให้กัน แล้ววันหนึ่งตัวจริงของเธอกลับเข้ามา กลังวันนั้นฉันจะกลายเป็นปัญหา สุดท้ายคือเราสองคนต้องเสียใจ อย่าไว้ใจความเหงา เพราะมันอาจจะทำให้เราหวั่นไหว มาก ขึ้นจนล้ำเส้นที่ขีดไว้ อย่าไกลเกินไปดีกว่า หากเผลอใจให้กัน แล้ววันหนึ่งตัวจริงของเธอกลับเข้ามา กลังวันนั้นฉันจะกลายเป็นปัญหา สุดท้ายคือเราสองคนต้องเสียใจ