Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş

Ne olur terk etme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte sen kadınım,kadınım
Hatırla o günü karşı ki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta

Kollarımda benim ilkbahar sabahım sen
Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
Sen kadınım
Kadınım...
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış her biri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen kadınım
Kadınım...
Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen
Şimdi çok yalnızım
Ne olur kal benimle o kapıyı kapat
Elini ver bana
Dışarıda yalnız, yalnız üşüyorum
Sen kadınım
Kadınım...
Sen...