Heb niet gegokt, en toch verloren,
en ineens is alles kwijt.
Ooit wordt het vroeger
kan ze zeggen dat het slijt.
Je hebt geknokt als nooit tevoren,
en in een oogwenk van de tijd
was je verslagen,
maar ze zeggen dat het slijt.
En het voelt als pas,
of het gister was,
maar dat kan niet
want ze zeggen dat het slijt.
Tijd heelt alle wonden niet.
Tijd heelt alle wonden niet.
Het scheelt misschien in tranen
en wat een ander aan je ziet,
maar tijd heelt
alle wonden niet.
Je gaat naar buiten en vult de dagen,
vol afwezigheid.
Maar je wacht af,
want ze zeggen dat het slijt.

En het wordt stil, steeds minder wraak
die door onverschilligheid
zou het kloppen,
als ze zeggen dat het slijt.

En het voelt als pas,
of het gister was,
maar dat kan niet
want ze zeggen dat het slijt.

Tijd heelt alle wonden niet.
Tijd heelt alle wonden niet.
Het scheelt misschien in tranen
en wat een ander aan je ziet,
maar tijd heelt
alle wonden niet.

Verliezen wordt verloren,
en pas echt verleden tijd,
als verleden is
dat je niet meer lijdt.
Tijd heelt alle wonden niet.
Tijd heelt alle wonden niet.
Het scheelt misschien in tranen
en wat een ander aan je ziet,
maar tijd heelt
alle wonden niet.
Tijd heelt alle wonden niet.
Tijd heelt alle wonden niet.
Het scheelt misschien in tranen
en wat een ander aan je ziet,
maar tijd heelt
alle wonden niet.