เหมือนตาย...ทั้งที่ใกล้กัน近在迟尺  爱已消逝
ความรักอยู่ไหน
เห็นบ้างไหมคืนวันเก่าเก่า
ยังเหลือหรือเปล่า
เธอยังมีให้ฉันอยู่ไหม
เป็นแค่คน  อยู่ด้วยกัน
แค่วันวันตั้งแต่เมื่อไร
ให้ความเหงา
รุมทำร้ายฉันจมน้ำตา
ห่างเหินแค่ไหน
รู้บ้างไหมยิ่งนานยิ่งห่าง
ในห้องไม่กว้าง
แต่เธอไกลไปจนสุดฟ้า
ความอดทน  มีไม่พอ
รับมือต่ออาการเฉยชา
กลายเป็นเพียง
คนแปลกหน้าที่จับมือกัน
แม้ว่าเธอยังไม่ได้ทิ้ง
แต่ความจริงคล้ายอย่างนั้น
ต่างกัน  แค่ตัวเธอยังไม่ไป
เจ็บตรงนี้  ที่หัวใจ
ใกล้จะขาดแล้วเธอ
หาไม่เจอ  คนรักคนเดิมอยู่ไหน
เจ็บตรงนี้  ที่สายตา
เห็นว่าอยู่ไม่ไกล
โลกกลับมืดมน
เหมือนมีใครคนหนึ่งตาย
ทั้งที่ใกล้กัน
ห่างเหินแค่ไหน
รู้บ้างไหมยิ่งนานยิ่งห่าง
ในห้องไม่กว้าง
แต่เธอไกลไปจนสุดฟ้า
ความอดทน  มีไม่พอ
รับมือต่ออาการเฉยชา
กลายเป็นเพียง
คนแปลกหน้าที่จับมือกัน
แม้ว่าเธอยังไม่ได้ทิ้ง
แต่ความจริงยิ่งกว่านั้น
กดดัน ว่ามันจะจบเมื่อไร
เจ็บตรงนี้  ที่หัวใจ
ใกล้จะขาดแล้วเธอ
หาไม่เจอ  คนรักคนเดิมอยู่ไหน
เจ็บตรงนี้  ที่สายตา
เห็นว่าอยู่ไม่ไกล
โลกกลับมืดมนเหมือนมีใครคนหนึ่งตาย
ทั้งที่ใกล้กัน
เจ็บตรงนี้  ที่หัวใจ
ใกล้จะขาดแล้วเธอ
หาไม่เจอ  คนรักคนเดิมอยู่ไหน
เจ็บตรงนี้  ที่สายตา
เห็นว่าอยู่ไม่ไกล
รักกลับว่างเปล่า
เหมือนเราได้ตายจากไป
ทั้งที่ใกล้กัน
รู้บ้างหรือเปล่า
รักเรากำลังจะตาย
ทั้งที่ใกล้กัน