我还记得啊 这里本来是停车场 继续走一段 就是那一家咖啡馆 城市都睡了 我们的青春 以为用不完 一眨眼 曲未终 人已散 后来我觉得 可以快乐就不悲伤 只是你懂的 不到我们自作主张 有一些回忆 真的没必要 拼了命抓住不放 生命有遗憾才算健康 挨一个耳光 多一份勇敢 wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh 我感谢 锻炼我的时光 让灵魂柔软 没有谁可以 穿梭爱情毫发无伤 想要更灿烂 就不可能拒绝黯淡 每受一次伤 我都会尽量 当作得到一个奖 不然如何能过一关 挨一个耳光 多一份勇敢 wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh 我感谢 锻炼我的时光 让心更柔软 wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh wo oh 眼泪流过就算 能原谅 我尽量原谅 让灵魂柔软