Kara haber tez duyulur unutsun beni demişsin 
Bende kalan resimleri mektupları istemişsin 
Üzülme sevdiceğim bir daha çıkmam karşına 
Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana 
Unutma ki dünya fani, veren Allah alır canı 
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca 
Kurumuş bir çiçek buldum mektupların arasında 
Bir tek onu saklıyorum onu da çok görme bana 
Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca 
Bütün hüzünlü şarkılar hatırlatır seni bana 
Unutma ki dünya fani, veren Allah alır canı 
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca 
Kırıldı kanadım kolum ne yerim var ne yurdum 
Gurbet ele düştü yolum yuvasız kuşlar misali 
Selvi boylum senin için katlanırım bu yazgıya 
Böyle yazmışsa yaratan kara toprak yeter bana 
Unutma ki dünya fani