กลับไปที่เก่า เหมือนว่าเรานั้นไม่เคยเดินก้าวผ่าน
 คืนวันที่โหดร้าย ที่เคยทำร้ายกัน
 ในความเงียบงัน มีเพียงเสียงของฉันในวันสีเทา
 ไม่มีทางกลับไปหา จะไขว่คว้ามัน
 ทุกสิ่งลอยคว้างไม่มีทิศทางระหว่างเรา
 คลื่นความเงียบเหงาชัดเจนขึ้นทุกที
 ถ้าจบลงไปตอนนี้มันคงไม่มีความปวดร้าว
 กลับไปที่เดิม ตรงที่เรานั้นเริ่มสร้างวันเวลาที่เจ็บช้ำ
 กลับไปย้ำ กลับไปซ้ำที่เดิม
 ไม่มีอีกแล้วไม่มีทิศทางระหว่างเรา
 ฉันคงต้องพอซักทีอยากหนีไปจากตรงนี้
 ที่จมอยู่ตั้งนานแสนนาน
 เมื่อในตอนนี้ไม่มีทิศทางระหว่างเรา
 คลื่นความเงียบเหงาชัดเจนขึ้นทุกที
 ถ้าจบลงไปตอนนี้มันคงไม่มีความปวดร้าว
 มันคงต้องดีกว่าปวดร้าว