作词 : Mehmet Emre Karaca/Yunus Emre Yılmaz
作曲 : Mehmet Emre Karaca/Yunus Emre Yılmaz
Frekans :

Sıkıntıdan patlıyorum tatil gelince. Tuttuğum takım bile her sene ikinci.
Televizyonda yarışmalar arası geziniyorum her gün.
Bir şey kazanmıyorum 50 binlik soruyu bilince.
Şansıma denk gelmedi bir türlü sevince. Burunlar kalktı hep biraz takdir edince.
Bomboş buzdolabı bana bakıyor. Ben de ona.
Anca anlam veriyorum hepsine üst üste içince.
Aradım boş anları. Sabaha sabah yeşilliğin içinde koşanları.
Akvaryum gibi bir ofiste buldum kendimi. Her tarafta süslü püslü plaza kaşarları.
Ve de söz bir gün yırtacağım bu gömleği. Sistemi kuran çalışsın o zaman güneş görmeyip. Janjanlı toplantılar içinde sigarasız geçti tüm gün.
Söyle ne yapayım sövmeyip?

Nakarat:

Hayatın her günü boş.
Bir anda saçmalıyor apansız.
Basit ve yalnız.

Hayat bize gülmese bile çok hoş.
Ama gün geçmiyor ki zarasız.
Basit ve yalnız.


Yunus Emre :

Biraz gürültü sonra susacağım. O kadar yalnızım ki şimdi kusacağım.
Fazla sessiz olmayı sevmiyorum. Saate bakmak bile aklıma gelmiyor hiç
Yani faydası yok ilaçları bırakmanın, ters yönden gelen adamları uyarmanın.
Bence kopan düğmeleri dikmek kadar gerekli, kırmızı et, kola bir de futbol geyikleri
Aynı yastık, aynı çarşaf alıştım. Saçma sapan her şeyle bayağı bir yarıştım.
Ne farkeder ki ruhum karışık, karmaşık herşey, üstüne dağ gibi bulaşık.
Hiç uğraşacak halim yok. Tesadüf o ki bayadır çalmıyor telefon.
Sanki herkes kendisiyle barışık ruhum aynı odam gibi pis ve dağınık