作词 : Johann Sigurjonsson
作曲 : 헝거 노마(Hunger Noma)
Sofðu unga astin min,

uti regnið grætur.

Mamma geymir gullin þin, 

gamla leggi og voluskrin.

Við skulum ekki vaka um dimmar nætur.

Það er margt sem myrkrið veit,

minn er hugur þungur.

Oft eg svarta sandinn leit sviða grænan engireit.

I joklinum hljoða dauðadjupar sprungur.

Sofðu lengi, sofðu rott,

seint mun best að vakna.

Mæðan kenna mun þer fljott,

meðan hallar degi skjott,

að mennirnir elska, missa, grata og sakna.