รู้ไหมฉันกลัวในความปลื้มใจ ต้องบอกเธอไว้ว่าฉันกลัว
เธอทำร้ายกันโดยที่เธอนั้นไม่รู้ตัว ทำร้ายทุกครั้งที่โทรเข้ามา
เหงาซะมากมาย โทรมาแล้วเธอก็บ่นว่าเหงาซะมากมาย
ยังดีที่มีฉันอยู่ตรงนี้ให้ระบาย เป็นเพื่อนที่ไว้ใจตลอดมา
ถามว่าอยาก อยากคุยไหมฉันก็อยาก
แต่ถ้าไม่ลำบากก็อยากจะขอเธอ
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย
เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงา ที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่
คือคนที่รักรักเธอมากมายไม่อาจพูดไป
เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า
เธอก็แค่วาง
คุยกันแล้วเธอแค่ขอบใจฉันแล้วก็วาง
เธอลืมว่ามีคนหนึ่งคนนี้ที่อ้างว้าง
ความจริงก็เหงาไม่น้อยกว่าเธอ
ถามว่าอยาก อยากคุยไหมฉันก็อยาก
แต่ถ้าไม่ลำบากก็อยากจะขอเธอ
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย
เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงาที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่
คือคนที่รักรักเธอมากมายไม่อาจพูดไป
เธอคงไม่รู้ว่ามัน เจ็บปวดที่ทำได้เพียงแค่รับฟัง
คนคนนี้ไม่มีหวังก็ไม่รู้อีกกี่ครั้งจะทนไม่ไหว
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย
เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงาที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
เธอมีฉันให้โทรเมื่อไม่มีใคร
แต่วันที่คิดถึงถึงเธอมากมายให้ฉันโทรหาใคร
เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า