Gdy nastaje zmrok nad głęboką doliną żywych potoków 
Budzi się ukryte życie przedwiecznego królestwa 
Wśród konarów drzew gromada duchów 
W opętańczym tańcu przyzywa imiona zapomnianych Bogów. 
Przy ognisku stary gęślarz pieśnią swą 
Wspomina wielkich słowiańskich bohaterów wsławionych, 
By pamięć ich nie umarła. 
Ta dolina w mym sercu jest 
Nieśmiertelna i piękna. 
W duszy tylko wilczy skowyt 
Wśród skał cicho brzmiący 
Wobec rzeczywistości...